Dostlara Şiiri - İbrahim Uludağ

Narıyla kendini yakan fitilim
Nicedir dostları kırıyor dilim
Ne dertlerim adil ne ben adilim
Bilmem ki borcumu nasıl öderim

Haklarını helal etmezlerse ya
Ahiret yolunda kalırım yaya
Halil, Cemil, Ömer ve de Turgay’a
Bilmem ki borcumu nasıl öderim

Onlardır hep bana omuz verenler
Onlardır derdime ortak yarenler
Onlardır yarama merhem sürenler
Bilmem ki borcumu nasıl öderim

Ömer değil midir derdimi çeken
Derdimin yüküyle ezilip çöken
Her türlü nazıma boynunu büken
Bilmem ki borcumu nasıl öderim

Ya Turgay sana hiç sözüm var mıdır?
Bilmem sana borcum dünyalar mıdır?
Sorarsan ki bir gün bu kadar mıdır?
Bilmem ki borcumu nasıl öderim

Halil KÜTÜK senin o sessiz halin
Zanneder ki gören yok senin dilin
Bir gün bana kötü söz söylemedin
Bilmem ki borcumu nasıl öderim

Cemil ŞAHİN seni ne çok kızdırdım
Belki söz söyledim candan bezdirdim
Adını dilimde ne çok gezdirdim
Bilmem ki borcumu nasıl öderim

Hakkınızı helal eyleyin bir bir
Ki gülistan olsun bana dar kabir
Yol varsa söyleyin daha başka bir
Bilmem ki borcumu nasıl öderim

(Bu dostlardan Halil Yozgat'ta, Cemil Ağrı'da, Turgay Isparta Ömer ise toprakta Rabbim mekanını cennet eylesin.. Bu şiiri okuyan bir de Ömerim için ruhuna okursa sevinirim.)