Şu bağrım yandı dostlar, yok mu acep bir çare?
Neyledim ben feleğe, kıldı beni biçare!
Felek halden anlar mı, çare bulun derdime.
Ben küskünüm feleğe, yaktı gitti bağrımı.
Ne ilktir, ne de son bu, size nasıl diyeyim,
Defalarca oldu bu, söyleyin, ne edeyim?
Dinmedi akan yaşlar, nasıl, nasıl sileyim.
Ben küskünüm feleğe, yaktı gitti bağrımı!
Demek kaderde varmış, başka şeyler bahane.
Elimden ne gelir ki, kader, zaten bahane!
Nasıl derim ben şimdi; varsın olsun, bana ne.
Ben küskünüm feleğe, yaktı gitti bağrımı!
Yıllar yılı didindim, inanın, hiç durmadım!
Çalıştım ölesiye; olmaz hayal, kurmadım.
Merhametle doluydum, fiske bile vurmadım.
Ben küskünüm feleğe, yaktı gitti bağrımı!
Kayıt Tarihi : 21.12.2006 21:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
