Dostlar sofrasında sükut-ü hayal içinde dalmışın deniz kıyısında, anason kokuları etrafı sararken
Onu, yüreğin çıkmaz sokaklarından yudum yudum çıkarırken
Dile getiremediği, cesaretsiz kafiyeleri denize bakarak saçarsın
Denizle ferahlanır bir nebze yüreğin..
Söndüremediğin sevda yangının sönmesini beklersin, anason kokularla
Umutlarla çınlıyor kadehler içinde “sen” dolu kadehi ile beraber havada
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta