Dostlar Sağ Olsun Şiiri - Ramazan Ece

Bir düş gördüm anlattım Şemsettin’e
Rüyadır bu dedi, çıkar tersine
Rüyamı bilirim, çıkar misline
Dostlar sağ olsun, razıyım düşüme!

Gün geldi, arzumu sundum dostlara
Gelen cevap açtı kalbimde yara
Ümidim söndü, kaldım son bahara
Dostlar sağ olsun, kızamam onlara!

İki hafta azdır, dört hafta da çok
Gâribin fikrini soran kimse yok
Gönül olmayınca bahâneler çok
Dostlar sağ olsun, gayri diyecem yok!

Dostlarım altı ay izin vermezken
Eller üç ayda bir gönderir içten
Wiesental’a mı has acaba neden?
Dostlar sağ olsun, çok sabırlıyım ben!

Çocukların gözü kaldı yollarda
Baba hâsreti çektiler aylarca
Onların günâhı, kimin boynunda
Dostlar sağ olsun, cevabı onlarda!

Kırılmadım desem, pek doğru olmaz
Gönülden sevdim desem, yalan olmaz
Bu dünya fânidir, kimseye kalmaz
Dostlar sağ olsun, gül dikensiz olmaz!

Yanlış yapmadım, yanlış anlaşıldım
Varsa hatâ, neden uyarılmadım
Mümin müminin aynasıdır canım
Dostlar sağ olsun, rahattır vicdânım!

Tok’un aç halini bilmez misali
Sıkıntı görmeyen anlamaz hali
Çok düşünmek gerek, içten sevmeli
Dostlar sağ olsun, başka ne demeli!

Dağ dağa kavuşmaz insan kavuşur
Belki bir gün bizler, yine buluşur
Geçmiş anıları, bir bir konuşur
Dostlar sağ olsun, bir hatıra oluşur!

Ramazan Ece’yim kızmayın dostlar
Sevgiden gelir bütün bu yakınmalar
Pekişsin kardeşlik, dostluk, duygular
Dostlar sağ olsun, can ciğerim onlar!

Not: Almanya’da din görevlisi iken yazılmıştır. (15.07.2001)