Dostlar! Karnım aç Şiiri - Salim Şengül

Yalnız kaldım gurbet ellerde.
Ne bir tanıdık, ne de bir akrabam var.
Gözlerime, simsiyah görünüyor;
Dağlara yağmış, bembeyaz karlar.

Gidecek ne bir evim,
Ne de sığınacak bir kimsem var.
Yapayalnızım
Sokaklardayım

Dışarı çok soğuk,
Tir tir titriyorum.
Donmak üzereyim,
Karnım aç, içim eziliyor.

Şimdi anamın! O (!) ...
Öpülesi elleriyle pişirdiği
Bir bulgur pilavı olsa
Yanında bir baş kuru soğan
Yufka ekmekle...
Ne tatlı olurdu yemesi...

Dostlar! Karnım aç
.
Biliyorum...
Hayel karın doyurmaz...
ama...
Hayel etmesi bile, güzel DEĞİL Mİ?
..........

28-Şubat-2009 Cumartesi