DOSTLAR İNCİTTİ
Çetmi’liyim bile demeyeceğim
Bu garip gönlümü dostlar incitti
Topluluk içine girmeyeceğim
Hep gülen yüzümü dostlar incitti
Hatıralarıyla huzur bulurdum
Onları görünce mutlu olurdum
Hepsini gönlümde arar dururdum
Ah çeken özümü dostlar incitti
Görüşmek güzeldi hoştu konuşmak
Stres dağıtırdı birlikte olmak
Çok salak sanmayın değilim ahmak
Kalemi, sözümü dostlar incitti
Olmasalar bile hayal ederdim
Görüşsek dertlerim dinecek derdim
Saygı beklemeden sevgiler verdim
Gülmeyen gözümü dostlar incitti
Niğmetullah yandı hayale daldı
Ne beklentim kaldı ne arzum kaldı
Ümitsizlik beni kedere saldı
Bugünü, dünümü dostlar incitti
Niğmetullah UÇAR
Antalya
21.01.2008
Kayıt Tarihi : 19.2.2008 15:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Niğmetullah Uçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/19/dostlar-incitti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!