Dostlar İle Söyleşi Şiiri - Şadan Yenişafak

Derdin bilir derman veren
Aşk narına ferman veren
Seni güllere çevirir
Gülistanı gönle veren

Yar yolu nar gibi gelir
Yüreğe har gibi gelir
Her nefes son gibi gelir
Aşk közünde eridikçe

İzler Hak izden gelince
Geçmiş izleri silince
Gönül o dosta ram olur
Cemal tecelli edince

Yare yol açılsa tenden
Bir gitseydi bu ben benden
Hangimiz deyilizki senden
Kavuş ey dost dertlendikçe

Kendi kendime bir dağım
Yar olmasa kurur bağım
Diner aşkla sızılarım
Dostan şiirler gelince
Yar tebessüm eyleyince

Yare gittik baş göz gördü
Ne eylesem yürek kördü
Nefis her daim nankördü
Maşuk yine nakş eyledi

Kime lazım deyil akçe
Kara günler bekledikçe
Birgün pul bile kul olur
Daim zikire erdikçe

Boşver aklı kalbine bak
Bu son liman yelkeni yak
Coşmuşken kalbinde o aşk
Yar bekler hep yar demeni

Yar diline yar söyletmez
Kalpten başka yol öğretmez
Üveysi silsile bitmez
Nakşibendi gölgesinde

Maşallahlar her haline
Geç karayı var Aline.
Herdem zerren Yar haline
Benzer elbet gece ve gün