Dostlar göç eylemiş kalan gümansız

DOSTLAR GÖÇ EYLEMİŞ KALAN, GÜMANSIZ...
Arını yetiren insan çoğalmış
Sahtekar gülüşler aşklar yalanmış
O_eski sevdalar artık kalmamış
Dostlar göç eylemiş, kalan gümansız.

Bu dünyanın tadı tuzu kalmamış
Boyanmış yüzleri kalpler kararmış
Sözcükler süslüdür yürek paslanmış
Dostlar göç eylemiş, kalan gümansız.

İnsan pazarında gezdim dolandım
Çok yürüdüm bir menzile varamadım
Tükendi mecalim dost bulamadım
Dostlar göç eylemiş, kalan gümansız.

Yokladım kendimi dedim insansın
Eğri gitme bir gün yolun şaşarsın
Bu gün varsın yarın koca yalansın
Dostlar göç eylemiş, kalan gümansız.