****Dostlar**** Şiiri - Yorumlar

Yüreğini de
seni de
kutluyor
muhabbetle
selamlıyorum.

Sizi çok iyi anlıyorum değerli dost Gezgincan Gezgin.Ağabeyim ve bir öğrencim de siz ve diğerleri gibi o acıları yaşadılar.O yüzden uzak sayılmam yazdıklarınıza. Rabbim tekrar yaşatmasın.Yazın, yazmak en iyi terapidir.Yazdıkça gönderin, paylaşalım.En iyi dileklerim sizinle...Ben de efkarlandım işte. İki şiirimi eklemek istedim yoruma...

Katran Karası Geceler

Beni katran karası geceler mahvetti.
Göremez oldum pembe düşlerimi.
Öyle gecelerde kaybettim dişlerimi
Sormayın neden diye, sıkmaktan tabi.
Avuçlarım kanadı o gecelerde,
Düşünmekten bitap düştüm gecelerce.

Halkın sağlığını hiçe saydılar,
Hazineyi boşaltıp bankaları sattılar,
Vatanı beş kuruşa düşmana pazarladılar.
Kitleri yağmalayıp eğitimi yozlaştırdılar.
Gariban vatandaşı kandırıp yobazlaştırdılar.
Lar, lar, lar, buralar bize dar.
Birazcık aklım vardı, onu da yerinden oynattılar…

İçmesini bilsem eğer yetmeyecek bir 70 lik.
Doluya koysam almaz,boşa koysam dolmaz.
İşte öyle bir gecede attım düşüncelerimi
Bir dipsiz kuyunun derinliğine.
Oysa gömdüğümü sandığım anılar pusuda beklemede
O kör olası, katran karası gecelerde.

Öyle bir gecenin sabahında bıraktım işimi.
Bırakmadı düşünceler bir türlü peşimi.
Büyük ağabeyim öyle bir gecede kayboldu 1980 lerde
Ziverbey Köşkü'nde bulunmadan önce.
Dönünce çok geçmeden parkinson oldu,
Boşa gitmedi yani çektiği onca işkence
Öldü aradan birkaç yıl geçince.

Bir öğrencim televizyonda görüntüde
Pişmanlık bildirisi okuyordu millete.
Beynimden vurulmuşa dönmüştüm birdenbire.
Vay canına Naime,sen neler yetiştirmişsin be!
Katran karası gecelerde düşündüm yine:
Kabahat çürüyen elmada mı, yoksa bende mi? diye.
Ben yetiştirirken o meyveler henüz çiçekti,
Esas suçlular onları çürütenler bence.
Peki öyleyse onlar nerede?
Suçlular kayboldular katran karası gecelerde.
Şimdi hepsi aramızda geziyorlar özgürce…

Naime Özeren




..Türkiye' m Üzerine

vurgun yedi anılarım
kör kuyulardan çıkarken
düşman ettiler birbirine gençleri
kırdırdılar kardeşe kardeşi
ne beyinler heba oldu
ne genç canlara kıyıldı
aşk dolu bedenleri körpeydi
heyecanlıydı, ateşliydi fikirleri
yüreklerinde, yürekten sevdikleri
ışıksız hücrelerde buldular kendilerini
duvarlarda onlardan öncekilerin şiirleri…
ne kadar kalacakları belli değildi
nefeslerindeki umutsuzluk
sanki havaya sinmişti
gelirken umutlarının kırıntılarını
atmışlardı kuşlara, yesinler diye
mataralarındaki son yudum suyu
paylaşmışlardı susuzluktan yanan
bir sokak köpeğiyle…

mahpus damlarında duvarlar buz gibi
uzaklarda yanık bir bağlama sesi
“gayrı dayanamam ben bu hasrete
ya beni de götür ya sen de gitme”
geceler sürprizlere gebe
koridorlarda ayak sesleri
kırmadan hakim kalemi
alıp götürdüler gençleri
kimseler duymadı, görmedi
nereye gittiklerini kimse bilmedi
gençler kendilerince belki haklıydı
sadece istemelerinin yolu farklıydı…

bu nasıl bir oyundu ki yıllardan beri
oyuncular sürekli değişti ama
ne sahne değişti ne senaristler
ne kostümler değişti ne izleyiciler
bütün oyunlar Türkiye’m üzerine
çok çarpıcı bir tespittir ama:
oyunu sahneleyenler
hep aynı yönetmenler, aynı yönetmenler…

Naime Özeren

sitemlerin ve hatırlattığı anıların yok olmasını dilerim.

TEBRİKLER
KALEMİNİZ DAİM İLHAMINIZ BOL OLSUN.
SEVGİ VE SELAMLARIMLA

içindeki rüzgarın dışarı çıkınca fırtına oluyor.....biraz yıkıyor biraz fayda bırakıyor ama daima kendisinin varlığını hissettiriyor.....

Ahmet dostum güzel yazmış
Zaman 'cüceler zamanı'
Kutlarım.

uzadıkça uzadı gölgesi cücelerin..

Hani adaletin kılıcı, terazisi şaşmazdı ?

'ekabirler TAİS ile sefahat sürüyorlar' dizesi , şiirin hikayesine göre biraz ağır ya da şiire uzak gibi durmakla beraber, belli ortamların farklı çağrışımlar .yapabileceğini de kabul etmek gerekir ...

Kutluyorum kaleminizi içtenlikle ...

Kutlarım yüreğinizden sevgiler ve mutluluklar hiç eksik olmasın