Caddelere akardi insan sesleri,
Ağaçlar altında koşuşurdu dostlar,
Sahillere vururdu yalnızlığın şarkısını mırıldanan gönüller,
Bir ekmeği bölmekle başlarrdı herşey,
Düşüncelerin tartışılmasıyla yakınlaşırdı insan,
Karşındakini herşeye rağmem sevmekti gerçek olan...
Eksileri ve artılarıyla tutunmaktı,onu tamamlamaktı kendikilerinle...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
