Dost defterine yazdıklarım dostum değilmiş,
Bir çizgi bilirdim adı doğruluk, o da eğilmiş,
Bir gönül sarayı kurdum bin bir emekle;
Arkama dönüp baktım ki o da devrilmiş...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
anlamlı yorumlarınız için teşekkürler... Gönlünüze sağlık. saygılar...
Der'ki Veysel kara topraktır
Dostluğun özü insan olmaktır
Varlığın var ise çevren ırmaktır
Dökme yapraklarını her yer kuraktır
Efendim kısa öz sitemli yazdığınız bu dörtlük
Adeta bir çığ gibi, ne acı altında kalanlara
Malum arkadaşlık kurulur dostluğa dönüşür
Bizler onu bile bulamıyoruz, şimdilik Baba dostları ile
Yolculuğa devam ediyoruz
Artık selam verene kuşku ile bakılıyor
Saygılar.
'DOST İSTERSEN; ALLAH (CC)VE ONUN DOSTLARI OLAN NEBİLER, VELİLER YETER! EVET O DOST İSE; HERKES VE HER ŞEY DOSTTUR'
'YARAN İSTERSEN; KUR'AN YETER!'
'DÜŞMAN İSTERSEN NEFS-İ EMMAREN YETER!'
'MAL İSTERSEN; KANAAT YETER!'
'NASİHAT İSTERSEN; ÖLÜM YETER!'
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta