Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Hımmm..Düşündüm..Ama böylesi insanlar hep var olacak..Olmalıda zaten, yoksa eğriyle doğruyu nasıl ayırtederiz..
Kabul etmekte zorlansak bile onlarda insan..Tencere kapak misali ömür çürütecekler hemde menzile varamadan...
Sevgilerimle
biraz öfke,biraz sitem..ama tüm bu duygu yoğunluğuna rağmen çok zarif bir anlatım...
sevgili hocama yakışır güzellikte...
ibretle okudum..ve çok beğendim...
emeğinize sağlık sevgili hocam....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta