Dostca yaşamak Şiiri - Halil Aydın

DOSTCA YAŞAMALI
Çatakta beraber kiremit kesmişiz
Beraber ayni yemek tabağındaki
Yemeğimize kaşık sallamışız
Çadırda beraber yatmışız
Eşeğimizi ayni ağaca bağlamışız
İnek gütmüşüz köy korusunda
Öğle sıcağında çatağa indirmişiz
Ağaçların gölgesinde yatırıp
Fındıçak pınarında azığımızı açıp
Gün batımı gibi yumurtamızı
Soyup, soğana vurup yumruğumuzu
Yufka emeğimizin arasına yatırıp
Dürüp büküp afiyet yemişiz
Hiç hor bakmadık canlılara
Kuş lastiği bile sıkmadık kuşlara
Vurmadık elik yavrusunu
Ya nasıl kıydınız çocuklara
Nasıl aldınız elinden ekmeğini
Aç susuz bıraktınız
Yetim bırakanlara arka çıktınız
Nasıl yaptınız

Öldürmek ne, kardeşçe yaşmak varken
Çürümek ömür boyu zindanlarda
Özlem ne, gurbet ne
Yokluk yoksulluk ne
Evsiz barksız yaşayıp dilenmek ne
İşsiz güçsüz dolaşmakla boşa geçen zaman niye
Gün; güneşin doğuşuyla başlamalı
Herkes işine gücüne koşmalı
Herkesin işi aşı ekmeği olmalı
Kardeş, kardeş beraberce yaşamalı
Aramalı dostlar biri birini
Hal hatırlarını sormalı
Bu döğüş, bu kavgalar, insan öldürmeler ne
Bayramlarda sevinç, tasalarını ve kederlerini paylaşmalı
İnsanlar dost, dostça yaşamalı
HALİL AYDIN (Sizden biri)