Dostca .ispir'e. Şiiri - Erdal Yılmaz

Kendi siirlerim için birkaç cümle yazmam gerekirse; şiirlerim Gençlikte Çarpan Kalbimden Çocuksu esintilerdir. Bu esintiler, Ortaokul yıllarımda başlamış genç kalbimdeki çırpıntılardır. Gönülden, samimi, katkısızca, anlamlı veya anlamsız bir esintidir… Şiirler bazen gerçek yaşanmışlıktan esintiler olduğu gibi, hayali yaşantılardan da esintiler olabilir. İşte benim şiirlerim de böyledir. Gerçek yaşantımdan esintilerle beraber, hayali yaşantılarımdan da esintilerdir…(işte yukarıdaki şiir'imde, benimle ilgili gerçek bir yaşanmışlıktır.) İnsanın ömrü boyunca yaşantısı bir devirdir. Bu devir içerisinde; çocukluğu, gençliği, bekarlığı, evliliği, acıları, kederleri, ümitleri, ümitsizlikleri, zenginliği, fakirliği, sevgileri, hayalleri sığdırılmıştır. İşte bu bir hikayedir. İnsanın hikayesi… İnsanın bu yaşantısındaki, devir içerisinde, herhangi bir anında hikayesi susabilir. İşte benim şiirlerimde de, gerçek veya hayali hikayem bir an geldi; Gençlikte Çarpan Kalbimdeki Çocuksu esintiler, Bir Devrin Hikayesiyle susuverdi… Yıllarca susan çocuksu esintileri artık gün ışığına çıkarmak istiyorum.Hayatın şartları içerisinde çocuksu esintilere kapalı, katılaşmış ancak insanlık sevgisine açılmış kalbimi çocuksu esintilerle barıştırıp birleştirmek istiyorum. Ve istiyorumki bundan böyle sevgiler doğsun...