Dostça Şiiri - Gökhan Çoban

İ nsan, yüreğini boş bırakmamalı asla,
K ıymetsiz, geçici heveslerle doluveriyor sonra
İ lla ki birileri olmalı yüreğinin derin kuytusunda.

G özünün bebeğinden daha yakın gördüğü bir yar mesela,
Ö lüme çağırsa, tereddütsüz geliyorum diyebileceği bir dost ya da,
Z amana meydan okumalı içindeki sevdasıyla.
Ü şenmemeli sevmekten,sevilmekten,aşık olmaktan.
M evlanın verdiğini esirgememeli hak edenden.

M asum,samimi,namuslu duygular büyütmeli yüreğinin saksısında
E rişilmezliği oynamak yerine,emek harcamalı insanlık adına.
T ut ki yarını göremedin,yapmak istediğin onca şey varken oysa
O halde aç yüreğini,hak edenler vardır belki de dışarıda...