20 MART 2015.
Ben bu gönül limanında ne gemiler batırdım.
Üç beş kuruşluk sandalın lafını mı yapalım.
Ben ne engin dalgalarda ne kürekler salladım.
Bir kaç su damlası için dostları mı kıralım.
Ne fırtınalar gördüm, rüzgarlara kapıldım.
Ne şiddetli depremle bu hayatta sarsıldım.
Bitti tüm ümitlerim, düştüm yere yıkıldım.
Uzanan bir dost eliydi, yalnız ona sarıldım.
Değmez dünyada gönül kırmaya değmez.
Değmez dostum kırılgan olmaya değmez.
Ömrümün son deminde savrulurken yüreğim.
Değmez hiç art niyetli olmaya değmez.
Kayıt Tarihi : 21.3.2015 19:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferhat Altunay](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/21/dosta-vefa-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!