Sana
Sövmesinler
Ben Deliriyorum
Ne varsa
Salsınlar üstüme
Yeterki
Sövmesinler gülüme
/ GÜLE RENK KATMIŞLAR İNSANI
Koluma taktım dost deyip
Ustayım bize kolay olmaz deyip
Ne kadar edepsizliği varsa
Saklıyor ardına
Elbet vuracak ilk fırsatta
Bilmezim sanma
Hersey mayasında
Ozan ' pirim ' demiş hani
' dostun attığı gül yaralar beni..İnan dosttun tüm kötü huylarını bilirim..
Bir yanım iyisini görür..bir yanım umud eder..düzelir der..
Bana söylediğin..umudu ter etmektir..Ona üzülmek
Ona ana baba sevgisi göstermek gibi gelir..
Vicdansız olmayı kendi şeçmemiştir..
Her cahilliğin başı
Sevgisizlik ve fakirlik derken
Paradan bahsetmedim sadece
Bilmem
Diyebildim mi
Diyeceklerimi
On iş
On mahalle değiştirsende
Kötüler bulur seni her yerde
Kaçmam o yüzden
Bilirim kötü benim dilimde
Umud dünyası
Düzelir belki de
Şimdilik gözü görmesede
Yüreği kendini bilmesede
Düzelecek elbette
Kendi yanlarını
İyilerle törpülemede
Onlarıda kaybedince
Kaktüslere sarılır
Bütün gece
İyiye söz demem..kötüye gücenmem..izlerim sadece..umud bitmesin diye..
4 Nisan 2004 ' İçimin Kitabı '
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 4.4.2004 01:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!