Kelimelerin anlamını yitirdiği zamanlar vardır,
Ve anlamlarında anlamlaştığı zamanlar,
Yaşamın ta kıyısında.
Gözlerini açarsın,
Açarsın yüreğini bir garip serçeye,
Dertleşirsin dertlerinle.
Ağlarsın buruk bir umut,
Buruk bir yanlızlık kelimesinde.
Umutların kaybolduğu,
Dostların vefayı kaybettiği yerde,
Anlamsızlığı yakalarsın
Ve anlamsızca yaşarsın,
Adı sadece yaşamak olsun diye.
Dostların vefayı kaybettiği,unuttuğu,
Öldürdüğü zamanlar vardır.
İşte o zaman dostluk denizinde dosta yer bırakılmamıştır,
Alır başını gider,gözyaşlarını yüreğine döker
Ve bir eyvallah çekersin işte o kadar.
(İstanbul-Ekim 2001)
Nazmiye KayarKayıt Tarihi : 25.1.2007 11:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)