Dosta Sitem Şiiri - Ahmet Taşkın

Her şey uçup da gitti.
Bana inkisar kaldı.
Ne bir yâr, ne de yâran.
Bana inlemek kaldı.

Kalmadı bitti çare,
Yüreğim pare pare.
Ruhumda çığlıkları
Bana dinlemek kaldı.

Can bildiğim cananlar,
Tepelerden baktılar,
Hep uzakta kaldılar,
Bana gözlemek kaldı.

Saatler, günler, aylar
Bir bir eridi yıllar
Mazide hep anılar.
Bana özlemek kaldı.

Yolcu ettiğim dostlar,
Neşeyle doluydular,
Sessizce ayrıldılar,
Bana beklemek kaldı.

Birlikteydik yollarda
Denizlerde, dağlarda,
Dostlarım doru atta
Bana yürümek kaldı.

Yanımdaki insanlar,
Kahkahamı aldılar,
Uçuruma attılar,
Bana ağlamak kaldı.

Paylaştım ekmeğimi,
Aldılar peteğimi,
Kuruyan yüreğimi,
Bana dağlamak kaldı.

Dostların meclisinde
Konuşuldu gamzede
Kimine düştü zade
Bana gam olmak kaldı.

Anne, baba kaderden;
Dostlarımı seçtim ben,
Sevgisi ta ezelden,
Bana emanet kaldı.

Emir ki ötelerden.
Bir şey gelmiyor elden.
Öl denilse tez elden.
Bana ram olmak kaldı.