Dosta şiir Şiiri - Vahap Özdemir

Güçlü ol dedin
olamadım.
boyun eğme insana, pes etme bu yolda dedin
insanların ayaklarının altında cenneti arıyorum,
yapamadım.
şiirlerle yaşa, kelebeği bol satırlar kazı derdin
bugün yazdığıma, yarın ulaşamadım.
dünya güzeldi, rengi griden öte toz pembe derdin
söyler misin..
hangi günahımla bu cehennemde yandım.

Güçlü olamadım
insanlara kendimi inandıramadım..
senden sonra hiçbir yarayı kapatamadım
senden sonra bedenimi topraktan ayırmadım
kızdı annem, ne bu asbabın hali diye
dostum diyip ona sarılamadım..

hep ağladım, bu dostluğun yokuşuna uzun uzun bakamadım.
çok yoruldum,
sonunda çok yoruldum
insanlara kendimi inandıramadım..
topraktan dostlar yaratırım sandım..
ama galiba,
galiba bu sefer gerçekten yalnızım..