Dosta Seslenis Şiiri - Nilufer Ucuk

Ne oldu yare,sustu dilleri.
Gordugu guzeller nefes mi,kesti?
Selamı sabahı kesiverdi.
Verdigi sözleri kuma mı, yazdı?
Dost,gönül dayanmaz oldu.

Dost bağının bülbülleri küstü.
Gonca gül cefandan mi,çöktü.
O kısacık ömrü yarıya indi.
Kalpten kalbe giden yol mu,tıkandı?
Dost,yar hissetmez oldu.

Kış geldi doğa uykuya daldı.
Alem koyun koyuna mi,uyudu?
Tabiat ana sert yüze büründü.
Ardıçların dalları ibadete durdu.
Dost,yarim de uykuya mi, daldı?

Kem'e yürek dayanmaz oldu.
Arşa yükseldi,Hakka dayandı.
Canan sevgiyle konusmaz oldu.
Yar elinden bir hançer sirtima saplandı.
Dost,turnalar dönmez oldu..

Denizler kurudu,karaya döndü.
Kara deliğin sırrı çözülmez oldu.
Ozon tabakası delindi,oksijen tükendi.
Dünya çöle döndü,ormanlar yandı.
Dost,hayat yasanmaz oldu...