Dosta selam Şiiri - Gökhan Öktem

Sapına kadar yalnızım bu gece,
Yalnızım sapına kadar
Gökyüzünde tek tek yıldızlar anlar bir tek benim halimden
Kendi içinde yanan
Ve yandıkça kendi ışığından kaçan
Yalnız yıldızlar anlar...
İnsan ayırdına varamıyor kimi zaman
Yalnızlığın girdabında savrulurken
Ve etrafına bakınca kendinden başkasını göremeyince
Yalnız kalmanın ne demek olduğunu
Garibim...!

Dönerim
Kendi etrafımda beyhude
Serseri yıldızlar gibi savrulurum
Bir evrenden bir başka evrene
Dönerim kendi beyhude saadetimle
Kendi özümün derinliğinde
Yalnızlık içerim gözlerimde
Gözlerim bir başka bahara gebe
Yalnızlık çekerim ya sabır tespihimle...
Yalnızlık çekerim sapına kadar bu gece...

İnsan bahtiyar oluyor kim ne dese de
Bir dosttan beklenmedik bir haber gelince
Çoğalıveriyor yalnızlığı insanın kendi tekliğinde
Kendi tekliğinde büyür yalnızlık elbet
Büyür büyüdükçe...
Belkim..
Belki de azalıyor yalnızlığı insanın
Dostunun yalnızlığıyla birleşince...
Yoğunluğu artıyor mutlak
Ama, koymuyor insana be dostum,
Dokunmuyor o eski derinliğinde...

Yalnızlığını yalnızlığımla selamlıyorum
Selam dostum...

İstanbul,15,02,2002