Ben Yare Geç Kaldım Şiiri - Midayet Kara

Aşkın yollarında, ben kaldım yaya
Bilmeden geldim, bu zalim dünyaya
Derdimi sığdırdım, on iki aya
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

İşim olmaz benim, parada pulda
Sen çıktın karşıma, açtığım falda
Derdimle giderim, bir garip yolda
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

Bu aşk sınavında, yine elendim
Ne yaptımsa, öfkem ile bilendim
Aşk yollarında, her sefer denendim
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

Kendi ellerimle, dertleri buldum
Feleğin elinden, kaçamaz oldum
Ben ki bu dünyayı, kötüye yordum
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

Geceleri, seni gördüm düşümde
Türlü türlü bela, benim başında
Baharı kaçırdım, sıra kışımda
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

Her gece rüyada, hayale daldım
Yalancıya uyup, ahını aldım
Hayalimde bile, gerçekmiş sandım
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

Vardım yâr kapına, açılmaz kapı
Çekip gittin birden, yutturdun hapı
Gönül viran olmuş, çürümüş yapı
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

Kapını çalınca, açmadın bana
Şu halime bak, diyecektim sana
İstemesen eyer, gelmem bir daha
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

Yar terk edip gitti, ben ne edeyim
Yol bulamam, arka sıra gideyim
Rüya mı gerçek mi, nerden bileyim
Ben o yâre gitmek, için geç kaldım
(0875) Aralık 2009