uzattım elimi değerini bil
bilki sana değer verelim.
sana dost dedim ki
dost kıymeti bilesin.
değer ver emeğe
değer göresin.
vurdum yükü sırtıma
ağır geldi bedenime
ben yinede
incitmedim yüreğimi.
bir kuru ekmek çok gördün
gönül koyup küsmedim
bir yudum su dedim
yere döktün yine kin tutmadım
göz yaşımla yetindim.
bugün güneş battıysa
yarın yine doğacak.
sırtımda
eski bir ceket
ayağımda yırtık papuç
içim üşüyordu sanki
sakladım bedenimi gecenin ayazında
iki tatlı söz etki içim ısınsın.
sanma ki
insan oğlu zalimdir
anlık öfke zarar vermiş
yenik düşmüş öfkeye.
aynada gördüğünü değil
yüreğini yansıt ki
cana can verip edebi dost kalalım....
Hüseyin YANMAZ
02/03/2012
Kayıt Tarihi : 4.3.2012 12:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Yanmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/04/dosta-nahsihat.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!