Dosta Mektup ya da Yürek Acısı

Mektubun yenicek geçti elime,
Her bir satırını doladım dilime,
Aklımdadır hece hece her kelime,
Gurbet sana doğru yol vermiyor dostum.

Dermansızım, özlemime ne çare,
Dert tufanına tutuldum, yüreğim pare pare,
Bağırsam, çığlık atsam sesim ulaşmıyor yare,
Sellere dönen hissiyatım dil vermiyor dostum.

Yalnız değil yapayalnızım gurbet ellerinde,
Konuşuyorlar, anlamıyorum, meymenet yok dillerinde,
Rayiha yok, gül kokmuyor güllerinde,
Şaşırmışam, kimse bana el vermiyor dostum.

Herkes kuyu kazar, kimsenin kimseye güveni yok,
Yürekler taşlaşmış, seveni yok sevileni yok,
Kimsesiz apartmanlarda geleni yok, gideni yok,
Güzellikler yeşerip dal vermiyor dostum.

Yüzler gülmüyor, herkes bir karış surat,
Üç pula sattık duygularımızı haraç mezat,
Ol sevgilinin tanıdık tanımadık verdiği selama inat,
Kimse kimseye gül vermiyor dostum.

Ortalık namertten geçilmiyor, nerde mert,
Dert bir değil ki dert üstüne dert,
Sadaka verilmez saklanır, enayidir cömert,
Zengin fakire pul vermiyor dostum.

Altunizade’m yeter artık bitir kelamı,
Dostlar esirgemesin sen de esirgeme selamı,
Dua edem, dualar edem uzak tutam belamı,
Duygularım coştu gider sel vermiyor dostum.