Dosta Mektup 8 Şiiri - Afet Kırat

Karanlığı fısıldar kulağıma taş duvar
Ağırlaşmış uykuya yenilmeden kirpikler
Dilimin en ucunda dökülmeyen şiir var
Ruhumda esen rüzgâr şüpheleri tetikler.
Bir masal denizini düşlüyorum yine de
Ümit seçmek isterim bulduğum definede.

Zümrüt gözlü mutluluk ya da elmas özgürlük
Huzur ile dizilmiş boğazıma gerdanlık
Titreyen parmağıma yeşil safir bir yüzük
Süslenmek istiyorum yarınlarla bir anlık.
Duvarları aşacak kanatlanmış pelerin
Anahtarı kimdedir artık elime verin.

Dudağımı yakan kor tütüp duran sefalet
Dizlerime zehirdir soluduğum acı nem
Benim için en beter engellenen adalet
Hürriyetten men olmak dünyadaki cehennem
Maaşlı zebaniler çarpmaz mı size sesim
Açın tüm kapıları tükenmeden nefesim.

Afet İnce Kırat