vakit; gitmek vaktidir,
bir alın yazısı gibidir ben de ayrılıklar...
acıdan yer yanar,
kabarır havanın gözyaşları...
nerden bilsin ki?
yüreği yangınlar da yanmayan.
gün batımın da,hüzün dalgalarına bırakılan yüreğim;
denizin çırpınışıyla,
suyun kıpırtısıyla,
sürüklenir yalnızlığın tarih'inde...
sağ elimi bastırıyorum,kanayan sol yanıma
beynimin bir köşesin de ayrılık türküleri söyleniyor.
diğer köşesin de meçhule giden ben...
VE eriyen duygu ihtilafları.
GİTMEK VAKTİDİR...
ondandır bu gelgitler
ondandır acının tuzlu gözyaşları.
inancı,sevgiyi paylaşmasını bilenlerin
hüzün okyanusuna dalıpta
yüreğini bölüp bırakanların hayır duasını alıp
GİTMEK VAKTİDİR DOSTUM...
02.06.2004
Aybala KarKayıt Tarihi : 30.4.2007 20:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aybala Kar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/30/dosta-mektup-3-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)