Dosta mektup Şiiri - İsmail Kocakaplan 2

DOSTA MEKTUP
Uzak uzak hep uzak
tüm sevdiklerim
tüm yollarına gül serdiklerim
bu gün benden niye uzak
yıldızlara taç yaptıran;
ay yüzlü gül ,kokulu sevdalarım
hepsi bir asır kadar uzak
kutup yıldızım ;
ey yanık yüreklim yagmur bakışlım
uzansaydı ellerim ;
sana okurdum kimsenin bilmedigi şiirlerimi
ve çok iyi bildigin yanlarımla sana akardım
gece bir dem tutardık
muhabbete dayardık
yine koşardık seninle kurdugumuz umutlara
bir gün mutaka ;
ve her gün 'bir gün mutlaka diye'
okul önlerinde düşlerimizi süsleyen
hayalerimiz ve o sımsıkı dostlugumuz
bu gün bize ne kadar uzak...
Aslında şöyle baktıgımda mazinin tortularına
suçlu kimdi diye?
tüm infaz mızraklarını kendime saplamak istiyorum
uzak uzak hep uzak
yollar kadar yalan herşey
hayallerim kadar uzak
eskiden bir sen anlardın beni
şu birikmiş dertlerim
sana ne kadar uzak
ey kutup yıldızım
mertligin kendisi bu şehrin efendisi
dokunan her acının ihtiraslı çıglıklarını biriktiriyorum
ne gözler anlayabiliyor beni
ne süzülen gözyaşlarım
herşeyden sogumuş
ve her şey ellerimden bir bir yitirilmiş
ey her fırtına sonrası yaralarımı saran dost
size ne güneşi getirdim
ne acınıza dokuna bildim
ve birgün mutlaka....
elbet olur birgün mutlaka
yıldızlara uzanan şanın şöhretin
ve yürüsün kurtuluşun sancagına dogru ısıgın
yakışıyor sana bir takım elbise
fıyakalı bir araba
ve şiirler en cok sana yakışıyor
ben ne bunlara yakınım
ne yitirdiklerime
uzak uzak hep uzak
kendim kadar yalan herşey
senin kadar uzak