Dosta Mektup Şiiri - Bekir Sami Ünsal

DOSTA MEKTUP

Bil ki
Güneşin batışında
Bir yerlerde kalmışsın
Dost belleyip karanlık bir geceyi
Asla terk etmeden
Kararıp kalmış ruhun,
Kıpır kıpır yıldızları
Hiç fark etmeden.

Oysa veda etse de dün
Doğan, yeni gün!
Seyret ki ufku
Ey can dost! Vakit varken;
İçinde güneşler doğsun
Kalp sinende atarken.
Batmış güneşleri çıkar ufkundan
Aklın bedenine sadık bir yarken.

Ne kadar parlaktır oysa
Gökte ay yüzü!
Yıldızlarla birlikte
Müjdeler
Her biri gelen gündüzü

Unutma ki
Her gece gündüze gebe
Güneşse gündüze daim bir ebe
Ve de yitirme umudunu asla
Bulutlar gökyüzünde çalsa galebe.