Dosta Davet Şiiri - Muammer Oytan

Dünya âlem fânidir kimseye kalmaz,
Sevgi-saygı dengesin kuralım dostum,
Hayatta iz bırakan müminler ölmez,
İnsanlığa bir eser verelim dostum !

Nefistir doğru yoldan çıkaran bizi,
Ne kadar sindirsen de kalıyor izi,
İçinde yaşadıkça veriyor sızı,
Mahkûm edip kalemi kıralım dostum!

İslâmda yardımlaşmak has ana yoldur,
Tek, derde derman bulup “olmazı oldur”!
En hayırlı kul, yardıma koşan kuldur,
Önce yürek yaresin saralım dostum !

Şeytan semtimizden tâa fizana kaçsın,
Sohbetimiz koyulsun neş’eler saçsın,
Gülzarımızda tomurcuk güller açsın,
Ol Kırklar Meclisine girelim dostum !

İlim –ibâdet-zikir-dua yapalım,
Hacca gidip üç şeytanı taşa tutalım,
Yetimler okutup topluma katalım,
Allah’ın rızasını derelim dostum!

Dağları-ovaları –çölleri aşıp,
Nefes almadan Şah-ı Resûl’e koşup,
Mescidinde huşûyla sevgimiz taşıp,
Ravza’ya seccademiz serelim dostum !

OYTAN Muammer önce özüne güven,
Korkma, Râb sayesinde sağlamdır nüven,
Geç ! Olmazsa olmasın hiç, seni öven,
Ruhların gizemine erelim dostum !