ben severim abi,ben yine severim
herkes ne istiyorsa yapsın,ne istiyorsa alsın benden
benden beni çalsın isterlerse
ben toparlarım kendimi yine,
bırak onlar bulamadıklarını koparıp tamamlasın
(ve sonra yine kendini mükemmel sansın,ben eksik)
alışkınım ben,toparlarım kendimi yine
dağılmam eski yıkımlar gibi,onların yeni gördüğü..
ben severim abi,ben yine severim
onlar dertlerini bende bitirsin
ve sonra çekip gitsinler
gönlüm yeni bir güze,yine bir güze ulaşsın sonra
alışkınım ben,toparlarım kendimi nasıl olsa
bir güz,bir kış daha yaşayacakmış bu yürek,ne çıkar
ben severim abi,ben yine severim
söndürürüm çıkan yangınlarımı,varsa denizlerim boğulurum,varsa ölmelerim gömülürüm..
alışkınım nasıl olsa,toparlanırım ben...
gitmelere,yangınlara,yaralara döktüğü kadar,hiç bir şeye dökmedi bu kadar gözyaşını bu yürek....
Kayıt Tarihi : 27.2.2004 11:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burcu Alıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/02/27/dosta-dair.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!