Dosta Şiiri - Şahmelek Mamçu

zifir karanlıklarda
olamayan sabahlarda
boğulunca...
umut şafağın ilk kızılında
şafak;
dostun bağında gonca...

ruhun tarumar
var ya da yok olmak kıskacında
köpüren dalgalarla bir başına
savrulurken... yalnız...
ah bir imdat... biraz huzur
huzur;
dostun kalbinde nur

bir deli yaz yağmurunda
ıslandığında fütursuzca
ve hani içinde binlerce güvercin
kanatlarında da gökkuşaklarıyla
yükselirler ya sonsuzluğa dokunmak için...
sonsuzluk...
dostun dilindeki sessiz dualarda..

uzaklarda... ta oralarda
elbet çiçekler açar her bahar
yine de gönlün hasret talanında
kavrulursa çöl fırtınalarıyla
dinle...
bir türkü söyler yıldızlar
yıldızlar;
dostun gözlerinden yüreğine akar...
.