Ben gönlümü kul eyledim ehli irfana
Kamil insana
Dost elinden çekmem eli gitmem yabana
Durdum divana
Dost diye diye
Düştüm mürşit kemendine sardım özümü
Verdim özümü
Mürşit bana ayna oldu gördüm özümü
Serdim özümü
..
Kaçma benden uzaklara
Gel seninle dost olalım
Sakın düşme tuzaklara
Gel seninle dost olalım
Görünüyorsun ben gibi
Aynı varlığım sen gibi
Bir baş gibi beden gibi
Gel seninle dost olalım
..
Aşıkını bu menzile erdiren
Her ne halde isem bilir dost beni
Bir noktada bin bir hikmet gördüren
Her ne halde isem bilir dost beni
Çekip katarını yola gelene
Canım kurban olsun halden bilene
Şu gönlüm yar olmaz yüze gülene
Her ne halde isem bilir dost beni
..
