UZAKLARDA BİR CAN
İNCE YÜREĞİNE YAKIN DÜŞTÜĞÜM
KEŞKE YÜREKLERDEN ACIYI SİLECEK
SİHİRLİ BİR FORMÜL OLSAYDI
KİM DEMİŞ DOST SADECE YÜZÜNÜ GÖRDÜĞÜN
ELİNİ TUUTTUĞUNDUR DİYE
YÜREĞİMİ AVUÇLARINIZA KOYUYORUM BEN
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
