Dost Yüreği Şiiri - Medine Yılmazer

Uzaklardan gelen,sıcacık bir dost yüreği düşün,
Yollar ne kadar uzak olsada,nefes kadar yakın hissettiğin,
Umutlar,düşün yarınlara,beklentisiz paylaşımlar,
Bir dost yüreği düşün,kırılmışlıklar la dolu yaşama tutunmaya çalışan,

Düşün ki! kaybolmuş insanlık,almış başını bir kargaşadır gidiyor,
Umutlar kaybolmuş,yarınlar unutulmuş,bir telaş yaşanıyor,
Aslında,kavgaları nedir,edenlerde bilmiyorlar,
Birileri hadi edin demiş! ediyorlar,,

Acaba,insanlıklarını mı unuttular diyorum, yoksa?
Terk mi ettiler kendi benliklerini,düşünselerdi....
Düşünebilselerdi..aynı dost yüreği gibi anlayabilselerdi,
Yanan yüreklerden akan gözyaşı aynı,, başka rengi yok,,

Olabilselerdi içten,sımsıcak bir dost yüreği,
Ne mümkün ki o zaman birbirini yakmak için sebebleri
Lakin, öfke kör etmiş esiri olmuşlar bir kere,
Gelmez artık insanlıktan istifa etmiş hiç bir yürek geriye,

Açın,gözlerinizi ey insanoğlu! kendinize gelin,
Yok ettiğiniz bugünlerden öte yarınlarımı da tüketmeyin,
Çocuklarımız,analarımız,babalar ayrı bir yürek sancısı,
Hepiniz,! uzaklar olmuş ne önemi var hepiniz bir dost yüreği düşünün