Dost Yola Çıkmış Şiiri - Mehmet Aluç 2

Dost benim derdim için çıkmış yola
Aramış evimi yoluma herkese sora sora
Nasip olmaz böyle güzellik hiçbir kula
Çık yola gönlüm dostunu karşıla sokma zora

Dostun önünde yıkılır cümle dağlar
Gönlünde solmaz taze çiçekten bağlar
Gönlü nehir olmuş dostun gönlüne durmaz akar
Çık yola gönlüm dostunu karşıla sokma zora

Heybesinde paylaşır herkesle aşını
Hiç kimseye eğmez o gözün üstünde kaşını
Akıtır dostu için gözünde yaşını
Çık yola gönlüm dostunu karşıla sokma zora

Dost ile muhabbette eser serin serin yel
Al eline kazmayı toprağın bağrını şefkatle del
Şefkatle dostla yetişen tarlada olur meyveler güzel
Çık yola gönlüm dostunu karşıla sokma zora

Dostun gülüşü canımıza canları katar
Dost gülüşüyle gelmiş gönlümüze gülleri katar
Dost olmayan insan alır seni pazarda satar
Çık yola gönlüm dostunu karşıla sokma zora

Dost olan o dost gönlünü bize bağlamış
Akan nehir olmuş gönlümüze ovamıza akmış
Zalim olanın suratın Osmanlı tokadı çakmış
Çık yola gönlüm dostunu karşıla sokma zora

Kul Mehmet’im dostun gönlüne bağlandım
O dostun nur yüzünü görünce canlandım
Bunca yıl zalimin zulmüne boşa katlandım
Çık yola gönlüm dostunu karşıla sokma zora

Kul Mehmet