Dost Yelkenler Şiiri - Emel Bağcı

Açsak yelkenleri ufka doğru,
Yalnızlık yolunda ilerlesek.
Kükreyen dalgalar bize korku vermese.
Kalbimiz önceki acılarla yine hüzünlenmese.
Bir ıssız adada eğlensek saatlerce.
Dudaklar konuşmasa,
Gözler konuşmasa,
Yalnız kalpler mırıldansa.
Bozulmasa bu düzen, bu sessizlik.
Koklasak sakin, sessiz adada
Sevginin, yalnızlığın sembolü çiçekleri.
Hızla geçen zamanın önüne
Bir set gibi gerilsek.
Ürkütsek onu yalnızlık dolu gözlerimizle.
Bir daha kapımızı çalmasa
Kötülük dolu yürekler.
Yalnızlık yolunda ilerletse
Bizi bu dost yelkenler.