Dost Yazı Şiiri - Coşkun Kaya

rüzgar aralasın penceremi
dost muhabbetleriyle girsin iceri yaz...
üsümüyorum
lakin sicakligina ihtiyacim var...
kardeş çay getir! demli olsun! ..
bunu da bizim kabaran hesaba yaz...
nedendir bilinmez dalgalı denizim bu aksam...
içimde bir o yana bir bu yana salınan bir haz...
aksime bakiyorum aynada
ne bana benziyor ne de benden az...
yemyeşil oluveriyor birden kırlar
vehmime düsünce dostun hasreti...
buluyorum kendimi bir dağın yamacında
elimde tuz, domates ve beyaz peynirle biraz...
……………………………………………………………………………
ikindi vakti olunca başlardi günümüz
ve biterdi sabah ezanında....
yaşamak korkusu yoktu inanın....
geçim derdi düşmezdi satir aralarina...
bir belgeselin belgeselini yapardik aramızda
ya da kendi kendimizin anatomisini cizerdik hayâli kağıtlara
tanırdık bir birimizi
kılından kılsızlığına...
dosttuk
adamdık birbirimizce....
bizce...
ve yaşadık dostluğumuzu
kendimizce.....