İncecik bir dal kırıldı
ansızın esen rüzgarla
toprak onu öptü
kahverengi dudaklarıyla
güneşin kollarına bıraktı
gülümseyerek kaldırdı başını dal
esecek tüm rüzgarlara karşı
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
gülümseyerek kaldırdı başını dal
esecek tüm rüzgarlara karşı
dost yarasını direnç yaptı
Güneşin toprakla dostluğuna kırık dalın hayati karşılık verişi.
Bunu insanlara uyarlayınca maalesef bu kadar güzel olmuyor işte.
Tebrikler yüreğinize.
Saygılarımla.
Dostluk adına güzel bir yaklaşım..Dost dost'a gerek...tebrikler..atıl kesmen
şiirleriniz çok güzel bunu da hersese söylemem
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta