Dost denince içim sızlar arkadaş
Bilsen kaç dost sırtımdan vurdu beni
Oysa ben dostu edindim yoldaş
Hak etmedim dost ihanetlerini
Bir lokma ekmeği ikiye böldüm
Dostluklar uğruna ölmeden öldüm
Kardeş olduk diye sırrımı verdim
Düşman olduğunu nerden bilirdim
Ben ne gördüysem hep dostumdan gördüm
Hasetlik, kıskançlık, alçaklık gördüm
Çukura itildim, çamura düştüm
Yedi süzekten dostlarımı süzdüm
Geriye ne kaldı dersin arkadaş
Kırgınlık, pişmanlık ve gözyaşları
Bir türlü kapanmaz dost yaralarım
Ben bunun için dostsuz ve yalnızım
Kayıt Tarihi : 1.5.2014 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
30 Nisan 2014, Kırcaali
yüreğinize sağlık dost kalem.
selamlar
TÜM YORUMLAR (5)