Dost Ve Sevgili Şiiri - Yılmaz Aybar

İtiraf edin,
Siz hangisini daha çok seversiniz,
Varlığından daima hoşnut olduğunuz,
Kendisine kendinizi anlatabildiğiniz,
Sizin de onu anlayabildiğiniz,
Kendisiyle yeryüzünü,
Gökyüzünü,
Doğayı,
Hayatı,
Ölümü,
İnsanları,
Diğer yaratıkları,
Kısacası her şeyi konuşabildiğiniz bir dostu mu?
Yoksa kendisine cinsel bir dürtüyle yaklaştığınız,
Aynı yaklaşımın hep süreceğini sandığınız,
Çok geçmeden yanıldığınızı,
Tüm ilgi alanının kendisi olduğunu,
Size ikidebir ‘Beni seviyor musun? ’ diye sorduğunu,
İçinin çoraklığı ve kısırlığı yüzünden
Kendisiyle hiçbir şeyi doğru dürüst konuşamadığınız,
Başlardaki yaklaşımın hep sürmesi şöyle dursun,
Görecek gözünüzün bile kalmadığını gördüğünüz bir sevgiliyi mi?

İlk tarife uygun bir dostu olanlara ne mutlu!
En talihli insanlardandır onlar.
Şems adında bir dostu olan Mevlâna onlardanmış.
Ünlü Fransız yazar Montaigne de öyleymiş,
Etienne de la Boetie adındaki dostu vefat edince
Ardından neler demiş bakın:
“Ne yapsam,
Ne düşünsem onun eksikliğini duyuyorum.
Beni kaybetse eminim o da aynı şeyi hissederdi,
Çünkü o diğer bütün değerlerinde olduğu gibi
Dostluk duygusunda da benden kat kat üstündü.”