1-
Sen ol’da gönül kırma, kızıp dursan’da,
Dert verme, kızıp durma sakin ol sonra,
Her şeyde bi hayr var de, sukut altın’da,
Bir gün seni anlar, ve sever sen gör’ ki.
2-
Her kim ki yalan söyledi, kız kiç durma,
Dostun mu yalan söyledi, kaç ondan’da,
Dosttur deme, görsende yakın olsan’da,
Dost olsa yalan söyleyemez, sen bil ki.
3-
Dost dos-t_ olanın yanlışı hiç olmaz da,
Gördükçe güler yüzle selamlar, yol ‘da,
Dert gelse koşar, evde yatıp dursan’ da.
Gerçekte şu dostum dediğin, sevmişse,
4-
Veysel dedi, dost dost diye saz çaldıkça,
Çok dosta gönül verdi, zaman buldukça,
Dostlar da sevip durdu, görüp durdukça,
Bir mart günü can verdi, seher vaktinde.
5-
Veysel gibi yap sende, sevin dost varsa,
Dost gerçeği görmüş de gönül yanmışsa,
Dost, dost de de sevsin seni, aklın varsa,
Gel gerçeği gör, dostu bulurken sen de.
6-
(Mef’û lü me fâ î lü me fâ î lün fa)
A.Yüksel Şanlıer
29 Temmuz 2009-07-29
Antalya.
Kayıt Tarihi : 29.7.2009 22:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![A. Yüksel Şanlıer](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/29/dost-uzerine.jpg)
Işınlandı.
Paylaşım için teşekkürler.
TÜM YORUMLAR (1)