Dost'um Şiiri - Elife Kaya

Dost'um

Selam
Benim adım köpek
Ya da Çomar, Karabaş, Duman
Cinsimizin de önemi yok.
Kangal, dalmaçyalı, kurt ne fark eder?
Adımız köpek.

Anlayamıyoruz sizi.
Neden bu öfkeniz, horlamanız?
Kin kusmanız köpük köpük yüreğinizden.

Ormanları yok ettiniz, dereleri kuruttunuz.
Bir lokma ekmek, bir tas su istedik.
Artan ekmekleri çöplerin en diplerine attınız.
Suların kaplarını da fırlattınız.

Sokak sokak dolaştık, çöpleri karıştırdık.
Bir lokma ekmek, bir yudum su için yandık.
Kızmadık size, saldırmadık, ısırmadık.
Dost olalım diye, kuyruk sallayıp, gözlerinize baktık.
Bir gülüş, güzel bir söz bekledik.
Dostluğumuzu, sevgimizi görün, bilin istedik.

En yoğun yollarda trafik kurallarını öğrendik.
Kırmızı da durduk, yeşilde geçtik.
Bazen de bencilliğinizden ezildik.

Kalabalık caddelerde dolaştık.
Dost olduk, arkadaş olduk.
Issızlarda, karanlıklarda yoldaş olduk.
Evinize bekçi olduk, bekledik.
Çoban olduk sürülerinize, otlattık.
Koruyucu olduk, kurtları kovaladık.
Dört döndük etrafınızda, emirlerinizi bekledik.

Sevdik, özledik, yollarda karşıladık.
Boynunuza sarıldık, hesapsızca sevgimizi gösterdik.
Patilerimizi verdik, hep dostum dedik.

Ama anlayamdık sizi
Aç susuz bıraktınız, yetmedi.
Üstümüze yürüyüp tekme attınız.
Diri diri yaktınız, sopalarla dövdünüz.
Zehirli et verdiniz, kurşuna dizdiniz.
Ağaçlara astınız.
Bin bir çeşit işkence yaptınız.

Neden bu kininiz, nefretiniz neden?
Oysa; hiç katletmedik anamızı, atamızı, aşkımızı, evladımızı.
Hiç tecavüz etmedik bir tekinize.
Gasp da yapmadık, dolandırmadık kimseleri.
Çalmadık, çırpmadık, vurmadık.
Yalan dolanla kıvırmadık hiç.
İhanet de etmedik.
Size yemin, namusumuza şerefimize.

Siz yaptınız, biz sustuk, vermedik karşılık.
Sessizce ağladık.
Gözlerimizden inan sicim gibi yaşlarla, görmediniz.

Anlayamıyoruz sizi.
Nedir bu doymazlık, gaddarlık, acımasızlık.
Allah yaratmadı mı hepimizi.
Hepimize vermedi mi dünyayı?
Hepimizin değil miydi dünya?
Yaşamak hepimizin hakkı değil mi yoksa.

Ha; belki olmuştur, havlayıp hırladığımız.
Korkudan, inanın sadece korkudan.
Yaptıklarınız ve yapabileceklerinizden.

Yaratanı, yaratılanı sevin, pişman olmayacaksınız.
Sevgi yürekleri genişletir, serinletir.
Gözünüzü, gönlünüzü doyurur.
Tok tutar ruhunuzu.
Bu dünya size de yeter, bize de.
Yeter ki siz geniş olun, sevgi dolun, insan olun.

Anlayamıyoruz sizi.
Biz insanoğlu kadar vahşi miyiz?
Bizim adımız köpek, insanoğlu değiliz.
Sevmeyi de sevimleyide biliriz.

Elife Kaya
Kayıt Tarihi : 31.7.2013 17:04:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Perihan Pehlivan
    Perihan Pehlivan

    duyarlı yüreğinize sağlık farklı güzel bir çalışma olmuş.insanın insana yaptığı zulmü kimse yapmıyor ne yazık ki. insan kendi ile barışsa bir belki doğayı daha çok sever.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Elife Kaya