Dost-û İzdivaç Programlarımız

Tercih olmadığından sevilen programlardan,
İlim, bilim geçmiyor seviye azlığından…

Sabah dokuz oldu mu bekleriz ablamızı,
Gece tekrarı vardır bıktırmaz canımızı…

Dualarla açılır ALLÂH, kitap anılır,
Vatan, millet bayrağım bunlar da hatırlanır…

Mukaddes değerlerim anıldıkça anılır,
Günaydın laflarıyla vakit tam aralanır…

Ablamız, türkü söyler gözlerden yaşlar akar,
Coşku içinde alkış zaten buna mecburlar…

Alkışlayan olmazsa ertesi gün kovulur,
Veya gelme, denilir çay hakları yok olur…

-Pardon bu dize şaka yine de alkışlanır,
Coşku mutlaka gerek bunlar yapılmalıdır…

Ardından gönüllüler bunlar evlenecekler,
Paralıdan, pulludan kişilik seçecekler…

Her birinde kibir ki yedin içtin davası,
Daha talip olmadan çıkarcılık kavgası…

Merhamet, derler ama bu ezberlenmiş bir laf,
Samimiyet dersen yok ardından gelir bin gaf…

Umre, hikâyeleri herkes hak yolundadır,
Rab’be tövbekâr olmuş mükemmel(!) şahıslardır…

Geçmişin, ne denilse içki, kumar küplerle,
Mal, mülk biriktirilmiş türlü cimriliklerle…

Kimi kocadan kaçmış kimisi karısından,
Çoluk çocuk atılmış gelmişler ders almadan…

Ablamız, mütevazı filozof durumunda,
Ansiklopedi yazar ki bazen zor durumda…

Ona onu anlatır orasını düzeltir,
Şuna terbiye verir veya çık der gönderir…

Bu yüzden de severiz sevgili ablamızı,
Tümden gözden geçiririz duygularımızı…

Ablam, eğitim verir biz de nasipleniriz,
Onlar ağlıyor iken bazen de gülmekteyiz…

(2015)