Dost Tanrı... Şiiri - Yorumlar

BU TOPRAKLAR BİNLERCE YILDIR TÜRK VE MÜSLÜMAN TOPRAĞIDIR... DÜŞÜNÜYORUMDA NE ZAMAN DEFOLUP GİDECEKSİNİZ BU TOPRAKLARDAN. SİZ SİTE YÖNETİCİLERİNE BİR ÇİFT LAFIM VAR DAHA ÖNCE VATAN AŞKINA YAZDIĞIM BİR ŞİİR YÜZÜNDEN BENİ PASİFLEMİŞTİNİZ.. BU ARKADAŞI NEDEN PASİFLEMEYİPDE ŞİİRİNİ GÜNÜN ŞİİRİ SEÇTİNİZ? ÇÜNKÜ NİYET BELLİ... YİNE ÇOK KONUŞTUM DEĞİL Mİ YİNE BENİ PASİFE ALIRSINIZ DEĞİL Mİ? SİZE SÖYLEYECEK SON SÖZÜM ŞUDUR Kİ BURADA ŞİİRLERLE HAŞIR NEŞİR OLAN HERKES HERHANGİ BİR SEKTÖRDE YA DA DEVLET DAİRESİNDE İŞ GÜÇ SAHİBİDİR. TIPKI SİZİN İŞİNİZİN DE SİTE YÖNETİCİLİĞİ OLDUĞU GİBİ. SANIRIM SİZ İŞİNİZİ BİR ÜLKE YÖNETİMİ İLE KARIŞTIRDINIZ VE HATTA BURDA PSİKOLOJİK BASKILARLA AKLA HAYALE SIĞMAYAN PROBAGANDALAR YAPILMASINA MÜSADE EDİYORSUNUZ SİZ BİLİYOR MUSUNUZ. BU ŞİİR YÜZÜNDEN BU SİTENİN NE KADAR KAPATILABİLECEĞİNİ HAYIR BİLMİYORSUNUZ. PEKİ İNSANLARIN İNANÇLARINA HAKARETİN SU OLDUĞUNU BİLİYOR MUSUNUZ HAYIR... YAPMAYIN İNANMAK ZORUNDA DEĞİLSİNİZ ANCAK SAKIN AMA SAKIN İNANANLARIN İNANÇLARINA HAKARET ETMEYİN BENCE BU ÇOK SU KALDIR... SAYGILAR HÜSEYİN CİHAN

Sanırım Şeytanla bir sofra kurmuşsun.

senin hiç suçun yok senin siirini günün siiri yapanda kabahat..

Evet sitede şiir adı altında bir sürü kıyım yapılırken, bu deyiş tadındaki Şathite-nin ozan kaleminden çıktığı ortada ve oldukça başarılı bir çalışma.Bu yönüyle şairini kutluyorum.

Gelelim asıl konuya, bir çok insanımızın ve dünyadaki Müslümanların kutsal ayı olan Ramazan ayında, Türk insanı tarafından fazlasıyla iltifat gören bir internet sitesinin, en fazla ziyaret edilen sayfasını bu şiirle dolduranların mantığını idrak için zorlanışıma.

Hıdır Çam kardeşimiz kendi kurduğu denklemin mantığını şiirinde gayet başarılı bir şekilde yürütmüştür. Beğenirsiniz yada beğenmezsiniz, katılırsınız yada katılmazsınız; sizin bileceğiniz iştir. Ama inanan insanlarımız için kutsal kabul edilen bu günlerde, konu olarak peşpeşe iki gün Tanrı inancının sorgulandığı çalışmaların günün şiiri bölümüne mekanlandırılmasının maksadı nedir?

Ramazan ayında, binlerce başarılı şiir içerisinden konu olarak böyle bir seçicilik hassasiyeti gösteren sayfayla sorumlu kişilerin hedefledikleri, okuyucunun neresidir?

Muhakkak düşünenlerimiz vardır:' Kadir Gecesi hangi şiirle bu sayfada karşılaşacağız.' diye.

Yoksa, bizim yerimize gören, bizim yerimize algılayabilen, bizim yerimize düşünen ve kanıksayan Üstadlar Konseyi, bu seçimiyle yine kendimizi geliştirmemiz için bizlere büyük bir fırsat tanımıştır da; biz yine kıymetini bilememişiz midir? MUAMMA...

Evet merak ediyorum:' Birçoğumuzun Oruca Niyetli olduğu bu ayda, Üstadlar Konseyi neye niyetlidir? Oruca niyetlilerin suyla bozabildikleri oruçlarının karşısında, Üstadlar niyetlerini ne ile bozmuşlardır?'

Birileri tarafından habire provake edilen toplumsal huzurumuzun, inanç ayağı çokmu zayıf durmaktadır ki, böylesi lokal bir ortamda bile kolayca yıpratılmaya çalışılıyor... Bunu iş edinenlere kolay gelsin... Ve malesef ' Sûkût İkrardan gelir.' sözünün ağırlığı altında kalmak istemeyen bir çok arkadaşımızda, bilmeyerek bu duruma yorumlarıyla hizmet ettiriliyor.

Birazda:
İnsan gibi değilde, insani davranmayı şiar edinsek.
Ademler değilde, Adamlar olmaya çalışsak...
İnsanlarımızın tahammüllerini zorlamaya değilde, onarmaya çalışsak...
Enerjimizi ülke insanı olarak, içimize değilde, dışımıza yöneltsek...
Eksik aramasak, eksikleri tamamlamaya çalışsak...
Evin içini süpürenleri değilde, kirletmeye çalışanları engellemeye çalışsak...
Ve artık, ' BİRBİRİMİZİN İNANÇLARINA, İYİ NİYETLERİNE KARŞILIKLI TÜKÜRMEKTEN VAZGEÇSEK' diyorum. Sizden birazda bu meyanda katkı beklesek, çok şeymi istemiş olurum acaba, çok saygıdeğer Günün Şiiri ÜSTADLAR KURULU.

---- Sahi sizden çok şeymi istedim?

Tüm Antoloji Üyesi Arkadaşlarımdan bana katlandıkları için ÖZÜR DİLERİM.

'Benimsediği düşüncelerin şiirlerde 'terennüm' edilmesini özleyen insan ne zavallıdır! Düşüncelerinin anlatım imkânını şiirlerinin çerçevesine sığıştırmak, yahut şiirlerde düşüncelerini seyretmek çaresizliğine düşmüştür. '


İsmet Özel, Şiir Okuma Kılavuzu, Şule Yayınlırı, 10. Baskı, Sayfa 31

Bu Ramazan günü gürültü böyle koparılır.,
reyting böyle toplanır sevgili arkadaşlar, niye kızıyor, bozuluyor sunuz.Ancak şiiri hep anlamı yönünden tahlile yeltenmiş siniz, bir de şiir sanatı
yönünden tahlil edin bakalım.Hani şiir hiç de fena
değil, ben puanlama olarak rahatlıkla yedi-sekiz
verebilirim.Ve diyebilirim ki;şiirdeki bol ve sofiyanı
rahatsız edecek teşbihatı, şairin iç dünyasına,ayrıca
tasavvuf anlayışına bırakmak lazım gelir.' Lailahe
illallah' tevhidini açık-seçik ihlal etmemişse, gerisi
onunla, 'Dost' una ait bir meseledir.Sevgi ve saygılarımla.

Enver Özçağlayan

BU ANLAMDA GÜNÜN ŞİİR BUYSA BEN DİYECEK SÖZ BULAMADIM HAK GETİRE LÜTFEN YA LÜTFEN

Hamdiyim; hamd ile halime şükür
Uzak olsun bizden,iftira küfür
Din,iman,merhamet, yoksa tefekkür
Böylesi dinsizin,yüzüne tükür.
Tüüüüüüüüüüüüüüüüüü
anlayana 10 puanlık yorum, ama anlayana?

Günün şiirin seçenler, bu seçtikleri şiirleri hangi kritere göre seçiyorlar ,bununda izahını yapmaları gerekir.Yoksa zan altında kalmaktan kurtulamazlar

Dostluk söz konusu olduğunda aklıma ilk önce arkadaşım Abdussemet Bingöl gelir. Ve onun bütün insanlarla olan engin dostluğu. Onun insanla olan dostluk bahçesinde filizlenen sevgi gülleri o kadar coşa coş büyür ve yayılırlar ki ona hayranlığım yıllar geçtikçe büyür..

Bir de Çiçero ve dostu Cato vardı sanırım..
Bu dostluktan önce kendi dostluğumdan kısaca söz etmem sanırım benim dostumun daha ulaşılabilir bir yerde duruyor olmasındandır..

Çiçero der ki; “Biri, göğe yükselip evreni ve yıldızların güzelliğini seyretseydi, bu seyir ona hoş gelmeyecekti; ama yanında, gördüklerini anlatacak bir dostu olsaydı, bundan çok hoşlanacaktı.”

Bununla yetinmez Çiçero ve devam eder: “Dost, sanki insanın bir ikinci kendisidir. Bu duygu insanda ne kadar da içtendir! İnsan hem kendini sever, hem de bir başkasını arar; sanki iki ruhtan bir tek ruh yaratmak üzere (kendi) ruhunu onun(dostun)ki ile birleştirmek ister.”

Şimdi yukarıdaki şiire gelecek olursam;
Şair bir dostuyla konuşmuş. Bunu anlatma yolu olarak da şiiri seçmiş. Bu sırrını özel birine vermektense salınımlar halinde gözler önüne sermiş. Dostuyla sohbet bir ikinci kendisi ile sohbetse bu da Çiçero'nun ikinci söünü açıklar niteliktedir..

Tanrıyla dostluk (İsterseniz Allah desin bazıları) DEVİNİMSEL BİR PARADIGMADIR diyorum. Zira tanrının insana yüklediği program dahilinde dostluk kurmayı öğrenen insan, Tanrı'yla olan dostluğunda da somut yaşamda düştüğü zaaflara düşmekten alıkoyamaz kendisini.. Bir eğitim zemininde edinilen bilgilerin (ki buna dostluk da dahildir diyorum) sonsuzluğundan söz edilemez.

İnsanın insanla olan dostluğu, dostluğunun maruz kaldığı zorluklar (ihanet , çıkar ve saire) ve muasır insanın zamanına ve mekanına göre renk değiştiren bir hal alması, dostsuz da yaşanabilirliği beraberinde getirdi.. Madde aleminde dostsuz kalan insan mana alemine geri döndü ama madde aleminde zedelenen bilgi mana alemini de etkiledi. (Bu kadar basit bir şekilde anlattığım için üzgünüm ama konuyu paradoks haline getirmenin de kimseye faydası yok) İnsaniş zeminde başarılı olamadığımız dostluğumuzu ilahi zemine taşırken de başarısız olduk.

Dünkü günün şiirinde de benzer bir durum söz konusuydu.İnsanın ruh halleri... İnsanın dostuyla tatlı-sert bir yaşam kavgası vermesi. İnsanlık tarihi kadar eski bir kavgadır bu. Hatta öncesi de var..

Yaratıcının, dostluğu erdemin yardımcısı olması için yarattığına inanırım. Hataların örtücüsü olsun ndiye değil. Zira insanı yine ilk uyaran yaratıcının kendisidir. Ahlaksız olunca dostluklarımız, ne gerçek dostluğa ne de istyenilen ruhsal huzura kavuşuruz.
Yazımın bir yerlerinde, şairin sırrını verecek kimse bulamayışı yüzünden ortaya, gözler önüne serdiğini söylemiştim. Bu, hepimiin zaman zaman düştüğü bir hatadır ki, insan dostuyla olan özel durumları gizlemelidir diye düşünüyorum. Hayyam'ın, Beyazid-i Bistami'nin ya da İbn-i Arabi'nin de aynı hataya düşüp sırrı faş etmeleri insanın fıtratından olsa gerek. Zira insanın kendini aşma çabası, perdelerin ardındaki görünüm gizemini irdeleme çabası hep hüsranla son bulmaktadır..

Dostluğun sabır gerektiren bir olgu olduğunu da söylemeden edemeyeceğim. Yaratıcı kendi dostlarına karşı elbette yarattıklarının birbirine gösterdiği sabırdan çok daha büyüğünü gösterir..

Haşa! Sayın, Zaman sarrafı, nerden mi bilirim sorunuza el cevap; ‘’ Kalu beladan bilirim.’’ Şimdi değiştiyse onu bilemem tabiki!

Ayrıca şiiri her yönden eleştire biliririz ama şairiyle alay etmek ne haddimize dimi efendiler.
Bırakalım da şair yazdıklarıyla küfre düşüyormu düşmüyormuyu da kendimizin yazdıklarına tekrardan bakalım, burayı bonmardıman alanına çevirenler! ...

Yüce Kitabımız da İnsanlarla alay etmek en ağır bir şekilde kınanmış ve yasaklanmıştır. Dikatinize?