Dost'ta gider yol'larimiz

Riyakakâr, döneğe değil
Dost'da gider yol'larımız
Veririz dost'luğa meyil
Dost'da gider yol'larımız

Göstermeyiz iki'likler
Namert'likler, kötülük'ler
Yol'larımızdır mert'likler
Dost'da gider yol'larımız

Eğri yol'lara gitmeyiz
Doğru'dan başka sevmeyiz
Yolsuz'lukları övmeyiz
Dost'da gider yol'larımız

Dost'luğa yaren'nim deriz
Vefa'sın veren'nim deriz
Bilene eren'nim deriz
Dost'da gider yol'larımız

Yaşarız saygı, sevgiylen
Laf, söz etmeyiz övgüylen
Erdem, fazilet, görgüylen
Dost'da gider yol'larımız

Yol'larımız eren'lerdir
Gerçek'leri bilen'lerdir
Doğru yolu görenlerdir
Dost'da gider yol'larımız

İnsan-i kâmil özümüz
Yoktur kin, nefret söz'ümüz
Bağnaz'lıkta yok göz'ümüz
Dost'da gider yol'larımız

İnsanlığı hor'lamayız
Kötülüge zorlamayız
Doğru yol'dan ayrılmamayız
Dost'da gider yol'larımız

Tartıda hile yapmayız
Düzenbaz'lıkla tartmayız
Çıkara dost'luk sat'mayız
Dost'da gider yol'larımız

İçimiz, dışımız bir'dir
Dost'larımız bize er'dir
Bunlardan ayrısı şer'dir
Dost'da gider yol'larımız

Her milleti bir biliriz
Ayrım etmeden severiz
İnsan yoluna gideriz
Dost'da gider yol'larımız

Hazan gider bu yol'lardan
Ayırmaz sagı, sol'lardan
Vaz geçmez yaren, can'lardan
Dost'da gider yol'larımız.
(h.hazani)

şiir'deki bazı kelime anlamları:

Meyil: gönül verme, sevme, eğilim.
Namert: Mert olmayan, alçak, korkak, erdemsiz.
Yaren: Arkadaş, dost, eş.
Vefa: Sözünde durmak, vadettiklerini yerine getirmek, sözüne sadık kalmak.
Eren: Olağanüstü sezgileri bulunan ve esas gerçeği görebilen kişi olarak da anlamlanmaktadır.
Erdem ve fazilet: Ahlakın övdüğü, iyi olma, alçak gönüllülük, yiğitlik, doğruluk vb. niteliklerin genel adı, fazilet.
Bağnaz: Bir inanca, bir düşünceye aşırı ölçüde bağlanıp ondan başkasını düşünemeyen, ondan başka her öğretiye, her inanışa karşı olan kimse.