..Dost Seçimi... Şiiri - Aysel Yegen

Kopkoyu bir gökyüzü
Zindan kara geceler
Huzursuzluk,mutsuzluk birikir
Kabuslar birer birer dizilir
Uyuyamazsın gözlerin kançanağıdır
Aklından binbir türlü şeyler geçer
Seçemezsin ne olduklarını
Sadece düşünürsün
Ne olduğunu bilmediğin
Duygular kaplar içini
Elin telefona uzanır
Bakarsın saatlerce acaba arayan olur mu?
Duygularımı çözebilen bir dost arar mı diye?
Ama nafile
Gece yarısı bir allahın kuluda aramaz seni
Umutsuzluk sarar yüreğinin her bir yerini
Gözün takılır bir içki şişesine
Dersin evet bu kara gecede
Yalnızlığıma tek dost
Beni bu gecede anlayabilicek
Sıkıntımı unutturabilcek tek sırdaşım
İçmeye başlarsın
Kadehlerin sonu gelmez
Bir,iki,üç...derken
Bir bakmışsın şişenin dibi gözüküyor
Evet artık gözlerin yavaştan kaymaya başlamıştır
Oracıkta sızıp kalmışsın
Sabah kalktığında bir baş ağrısı
Bir sersemlik bütün vücudun ağrıyor
Üstüne üstük aynı sıkıntılar yüreğinde
Adeta ben burdayım
Bir yere gitmedim ki diyor
Bu sözlerin üzerine merak ettim acaba
Alkolün dili olsa nederdi bize
Şu olabilir mi;
Şu insanoğlu denen mahlukata bak
Dertlerini,sıkıntılarını benim iyileştirmemi bekliyorlar
Benim onların dostu olduğumu düşünüp
İçip içip kendilerini kaybediyorlar
Bu insanlar kökten bilinçlerini
Kaybetmiş olmalılar
Ben onların bütün vücut sistemini bozuyorum
Hasta olmalarını sağayıp
Zamanla zehirliyorum
Onlarsa beni başının üstüne koyup dost ediyorlar
Gecelerine sırdaş yapıyorlar
İyi ki insan değilim
Bu kadar kör ve zavallı olamam
Ya kalbimiz ne derdi ki
Ona hiç gelmiyelim
Yok sa ahlardan kurtulamayız

24.06.2007