Hep baş rollerde kaldın, adın hiç silinmedi
Sen iyiyken iyiydin, canlarda yöndün gönül
Ne yapsan ne etsen de, kıymetin bilinmedi
Uzun yıllar boyunca, kötüye zandın gönül.
Dost yüzüne bakıp ta, aldanmayasın sakın
Sanma ki olur diye, hep sana senden yakın
Desen ki bir gün olsun, gerçek maskeni takın
Yalanlarla söylenen, sözlerle yandın gönül.
Yürüdüğün yolda sen, yalnız kalırsan eğer
Gün olur geri döner, dosta verdiğin değer
Herkesi dost sanıp ta, boşa kanmışsın meğer
Sahte gülüşlere hep, aldandın kandın gönül.
Boş sözlerle avundun, yüreğini dağladın
Yalnızlıktır kaderin, bak karalar bağladın
Tek başına kalınca, derdinle pek ağladın
Sofradaki tatlıya, acıyla bandın gönül.
Uzattığın dost elin, peşinden kendin koştur
Anlayacaksın elbet, hayat o zaman hoştur
Bilmez misin ki fani, dünyada her şey boştur
Sen benim için eski, günlerde candın gönül.
Elindeki her şeyin, dostlar önüne serdin
Neyin var neyin yoksa, onların olsun derdin
Kendini düşünmeden, nice servetler verdin
Gelip geçene uğrak, kapısız handın gönül.
Kayıt Tarihi : 15.6.2006 09:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Harika bir şiir okudum. O güzel yüreğinize ve kaleminize sağlık efendim. Bu gönül yanılabiliyor bazen.dost sandığınız kişinin apayrı kişiliğini görebiliyoruz. Allah yanıltmasın diyorum. Menekşe Gülay
susu-yorum..
tebrik ederim ferideciğim selamlarımla
Yalnızlıktır kaderin, bak karalar bağladın
Tek başına kalınca, derdinle pek ağladın
Sofradaki tatlıya, acıyla bandın gönül.
Uzattığın dost elin, peşinden kendin koştur
Anlayacaksın elbet, hayat o zaman hoştur
Bilmez misin ki fani, dünyada her şey boştur
Sen benim için eski, günlerde candın gönü
harikaları dizelemeye devam ettiniz
bizde okumaya
kutlarım feride hanım
sevgi ve selamlarımla
TÜM YORUMLAR (21)