Dost Sandıklarım Şiiri - Ömer Dede Kılıç

Yaraya sardığım merhem devasız çıktı.
Dost sandıklarım ahde vefasız çıktı.
Değişmiş insanlık haklı haksız çıktı.
Güvendiğim dostlar pervasız çıktı.

İşine yararsan iyisin, gerisi hikâye,
Üzüm yemek değil bağcıyı dövmek gaye,
Bundan sonra herkes kendine çıkarsın paye,
Sahte dostlar, kahırdan ölmek tek çare.

Dürüst olalım ey vefasız dostlar,
Etmeyelim bizde size intizar,
Daha yaşanacak çok güzel yıllar var,
Sevelim, sevilelim kötülükten ne çıkar.

Görmediğine inanmasın söyleyin o yare,
Herkesi kendi gibi görmesin sare,
Dilimde tüy bitti, kalmadı nare,
Niyetleri kötü, aileyi etmek pare.

Çekin kirli ellerinizi üzerimizden,
Nefes alalım derinden derinden,
Hasetlik ruhlarına işlemiş ne gelir elden
Kimsenin yanına kalmaz hesap ezelden.

Benim sevgiden başka gayem yok,
Hastayım şefkat istiyorum acım çok,
Herkes kendi işine baksın akla ihtiyacım yok,
Bırakın bizi aymazlar boş laflara karnım tok.

Geçen yıllara acıyorum , ömrüm kara
Nedir bu çektiğim iyi olmaz yara,
Düşenin dostu yokmuş, düşünce dara
Düşmanımız çokmuş, anlasın söyleyin yare.

Ağlıyorum kaderime, kör talih kara bahtıma,
Kahrediyorum dost gibi görünen düşmanlarıma,
Susuyorsam bir nedeni var, fazla binmeyin dalıma,
Bu günlerde geçer, ahdim çıkar kalmaz yarına.

Anlayın artık, biz bir aileyiz,
Bazen tartışır, bazen severiz.
Acı değil mutluluk istiyoruz,
Çok görenleri mahşerde divana çekeriz.

Dertli Ömer kendine gerçek dost arar,
Güzel sözler yarar, kötü sözler zarar,
Gerçek dost sanıp, sahtekârlara kanar,
Onları Allaha havale eder, geçen yıllara yanar.

05.12.2017 Ömer KILI Ç