Al postunu kaybol yıllarca dost bildiğim adam,
Kuzu gibi görünüp, kurt gibi uluyan adam,
Artık felek bizi alıştırdı dost sandıklarımıza,
Dost gibi kollarımızı çarmıha dolayan adam.
Nasıl geldiysen öyle git hatırıma hiç dokunma,
Giderken ister kahve, ister çay iç istersen kola,
Bir kahve için kırk yıl hatırı bürüyen adam,
Dost gibi kollarımızı çarmıha dolayan adam.
Gölgemizden korkar olduk artık sizin sayenizde,
Ne düğünüme gelip eğlen, ne yas tut ölümüze,
Kapıda görsen çalıp da evime sakın girme,
Dost gibi kollarımızı çarmıha dolayan adam.
Dünya böyle kim kime güm güme giden gidene,
Gelecek için hayır tarlasına hep şer ekenlere,
Koyun gibi meleyip Kurdun postuna girene...
Dost gibi kollarımızı çarmıha dolayan adam.
08.01.2024
Özdemir Koca
Kayıt Tarihi : 8.1.2024 13:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!